انیمیشن سازی را از کجا شروع کنم؟

خیلیاتون می‌پرسید که انیمیشن سازی رو از کجا شروع کنیم؟ چطور انیماتور شویم؟ تو این مقاله از آکادمی کافه انیمیشن میخوام بهت کامل بگم…

قبل از اینکه به شروع انیمیشن فکر کنی، باید ببینی اصلا قراره توی چه مسیری قدم بذاری. هر شغلی، آدمهای خاص خودشو با طرز تفکر و اخلاقیات مناسب می طلبه و اگه بدون در نظر گرفتن این مسائل بری توی یک حوزه، یا خودت آسیب میبینی یا به اون حوزه آسیب میزنی. یا شایدم هر دو!

مقدمه و راه و چاه

شروع انیمیشن (در کل انیمیشن) خیلی شبیه کشاورزیه. باید مدت زیادی بدون هیچ گونه سودی، فقط بکاری تا بعدا برداشت کنی. باید مدت زیادی مطالعه کنی، اطلاعات عمومیتو ببری بالا، چندین مهارت یاد بگیری و بعدش تازه کلی در زمینه ای که مد نظرته فعالیت کنی تا تجربه کافی به دست بیاری (شاید بپرسی «زمینه ای که مد نظرته» دیگه چیه؟ خب مد نظرم انیمیشنه دیگه! ولی صبر که به اونجا هم میرسیم).

پس اگه با این فکر داری میای توی این رشته که اینم یه رشته ی هنریه و درس خوندن لازم نداره، برو سراغ یه کار دیگه. چون توی کار انیمیشن، تو باید دنیای خودتو خلق کنی. دنیا شاید بی انتها باشه، ولی دنیای تو، فقط تا جاییه که چشمات دیده. پس اگه حوصله ی مطالعه و کسب اطلاعات جدید و کلا فعالیت های طولانی و مستمر رو نداری، اصلا سراغ این رشته نیا. نه تنها در زمینه آماده سازی باید با این مسئله درگیر باشی، توی بحث تولید هم همینه.

دوره پیشنهادی: دوره انیمیشن سازی از پایه تا تخصص

چقد طول می‌کشه به درامد برسیم؟

تولید انیمیشن به شدت وقت گیره و حوصله زیادی میخواد. و تا وقتی هم که تموم نشده، رسما هیچ درآمدی نداره. دقیقا عین اینکه یه باغی داشته باشی و باید کلی رسیدگی کنی تا درختهاش به مرحله ی میوه دادن برسن. اینکه می بینی انقد انیمیشن های کوتاه و چیپ و عامه پسند و مسخره زیاد شدن و تک تکشون هم بعد از یه هفته کلا فراموش میشن، به خاطر اینه که طرف حاضر نیست برای کارش وقت بذاره و یه چیز درست حسابی تحویل ملت بده. آیا تو هم میتونی بری به اونا ملحق بشی و انیمیشن های بی ارزش عامه پسند درست کنی و بعد پیجت بازدیدش زیاد بشه که تبلیغ بذاری کلی پول بگیری؟ یا اینکه از مردم پروژه ی ساخت انیمیشن بگیری، بعد چهارتا فایل آماده بندازی کنار هم، دو قرون هم پول بابتش بگیری و بازار کسایی که میخوان کار با کیفیت تولید کنن رو به هم بزنی؟

مطلب پیشنهادی: یادگیری ۱۲ قانون انیمیشن به همراه دوره رایگان!

آره صددرصد میتونی. ولی حواست باشه، بالاخره به یه جایی میرسی که دیگه نیازهات از پول و مادیات و معروف شدن میگذره، و حس میکنی نیاز داری ارزش خودت بره بالا و پتانسیل هات شکوفا بشن. اون موقع دیگه فایده نداره، چون هرچی تاحالا تولید کردی، دری وری بوده! شاید بگی : خب تا اون موقع از این کارا میسازم، بعدش که پول دستم اومد، میرم سراغ کار با کیفیت…

همه همینو میگن ولی خب وضع فعلی رو که میبینی… وقتی تمام عمرت به یه کاری عادت کنی، دیگه نمیشه به راحتی مسیرو عوض کرد. به خصوص اگه مسیر جدید، خیلی سخت تر از قبلی باشه. پس یه لطفی به جامعه هنر و خود هنر و خودت بکن، اگه نمیخوای انیمیشن با کیفیت تولید کنی و فقط هدفت پوله، اصلا سمت این رشته نیا. ولی خب اگه واقعا شیفته ی هنر هستی و میخوای با آثارت، دنیا رو به جای قشنگ تری تبدیل کنی، بهت میگم از کجا باید شروع کنی.

انیمیشن رو چطور و از کجا شروع کنم؟

وقتی وارد دنیای سینما میشی، که یه شاخه ش میشه انیمیشن، میبینی که هر اثری، ۳ تا جنبه ی کلی داره: محتوا، صوت و تصویر. حالا اونجا که گفتم «زمینه ای که مد نظرته» رو باید دنبال کنی، منظورم همینه. حقیقت تلخ در شروع انیمیشن سازی اینه که، نمیتونی هر سه تای اینارو باهم پیش ببری. هیچکس نمیتونه. هرکی این کارو کرده، مجبور شده از کیفیت هر سه تاش بزنه. خب اگه میخوای این کارو بکنی، اصلا نسازی بهتره! حتی وقتی کار خیلی حرفه ای میشه، زیرشاخه های هرکدوم از اینا به افراد مختلف یا حتی به تیم های مختلف سپرده میشه.

گروهی کار کنیم یا انفرادی؟

بعد از شروع انیمیشن، موضوعی که بهش بر میخوری اینه که کار گروهی یا انفرادی! ما توی کشور عزیزمون، ماشالله متخصصین کار گروهی هستیم؛ چون که هرکس میخواد ساز خودشو بزنه و همه برا خودشون رئیسن و همه متخصص هستن. پس تعجب نداره که چرا انیمیشنمون تاحالا به جایی نرسیده! باید کار گروهی بلد باشی یا اگه نیستی، یاد بگیر. این دیگه چیزی نیست که بگی خب فقط مختص انیمیشنه. توی زندگیت باید کار گروهی بلد باشی؛ چون که داری در یک جامعه زندگی میکنی و اگه میخوای بگی نه من اصلا هرکاری خودم دوست دارم میکنم و توی تیم نمیتونم فعالیت کنم، بهتره بری توی یه غار زندگی کنی؛ چون که چه دلت بخواد چه نخواد، توی یه تیم به دنیا اومدی که بهش میگن خانواده و اون تیم، خودش عضو یه تیم دیگه س به اسم اجتماع و اگه هرکی بخواد ساز خودشو بزنه، سنگ روی سنگ بند نمیشه.

مطلب پیشنهادی: اصطلاحات انیمیشن سازی دوبعدی

چرا در انیمیشن بر کار گروهی تاکید میشه؟

برای کسانی که از کار گروهی فراری هستن اسم علمی هم داریم: سلول سرطانی! فکر میکنی سرطان چطوری ایجاد میشه؟ وقتی که یه سلول میاد میگه من نمی‌خوام از دستورات بدن پیروی کنم، و می‌خوام همینطوری عشقی به تکثیر شدن ادامه بدم. حالا همه هم میان میگن بابا یه سلوله دیگه! میلیارد ها سلول داریم. بذار این یه دونه خوش باشه. چی میشه مگه؟ چیزی که میشه، اینه که غده های سرطانی میزنن به هلاکت میرسوننت، تا تو باشی دیگه از «من نمیتونم با جامعه هماهنگ باشم» دفاع نکنی! کار تیمی، به خصوص توی انیمیشن، انقدر مهمه که اگه قراره ۳ سال روی یه کاری وقت بذاری، ۲ سال وقت بذار تیم درست براش جمع کن. و همین الان بذار خیالتو راحت کنم: تیم هایی که توی فضای مجازی ایجاد میشن، هیچوقت راه به جایی نبردن، هیچوقت نمیبرن و هیچوقت هم نخواهند برد. باید کسایی باشن که بتونی رو در رو باهاشون در ارتباط باشی.

مطلب پیشنهادی: تکنیک های انیمیشن دوبعدی به صورت کامل

این بهونه که «آقااا من درون گرام، اصلا نمیتونم از این کارا بکنم» به هیچ وجه قبول نیست. من خودم به طرز دردناکی درون گرام. میخوام سر به تن آدم‌ها نباشه. نمیتونم بیشتر از ۲ نفر در شعاع ۵۰ متری‌مو تحمل کنم. ولی وقتی مسئله بیزینسه، دیگه این لوس بازیا رو باید بذاری کنار، مثل بچه آدم بری بشینی کنار بقیه کار انجام بدی.

یه تیم انیمیشن باید عین یه روح باشه در چندین بدن؛ تمام انتقال اطلاعات و مکالمات باید کاملا واضح و صریح باشه، همه چی باید صددرصد هماهنگ باشه. به زبان ساده تر، باید زبون همدیگه رو بفهمید. خب پیدا کردن همچین تیمی، کار راحتی نیست؛ ولی چی باعث شده فکر کنی راحته؟؟ توی انیمیشن، راحتی نداریم. کلا کار سختیه. پس اولین چیزی که در ذهنت باید داشته باشی، یه تیم درست حسابیه. منتهی تا تیمه تشکیل میشه، نمیتونی بشینی در و دیوار نگاه کنی که! باید بری سراغ یادگیری…

حالا انیمیشن رو از کجا و چطور یاد بگیرم؟

مبحث یادگیری و شروع انیمیشن، ۳ تا بخش کلی داره.

۱- شناخت قسمت های مختلف تولید

۲- یادگیری کامل اون بخشی که خودت میخوای توش فعالیت کنی

۳- تغذیه ی ناخودآگاهت.

بذار دقیق تر بگم چون میدونم اصلا نفهمیدی چی گفتم:

برای شروع انیمیشن اول باید با اون سه تا بخشی که گفتم (محتوایی، صوتی و تصویری) آشنایی کافی پیدا کنی. وقتی میگم «کافی» منظورم این نیست که اگه یه کاری توی هرکدومشون بهت گفتن، بتونی انجام بدی. نه. فقط کافیه بدونی از کجا شروع میشن و به کجا میرسن، چه زیرشاخه هایی دارن، چه محدودیت ها و فرصت هایی توی هرکدوم هست، و ارتباطشون با هم چطوریه. این بخش آخر، یعنی «ارتباطشون با هم»، به شدت مهمه. چون بخش های تولید انیمیشن، خیلی خیلی به هم نزدیکن و رسما دارن دست در دست هم حرکت می کنن. اگه تو ندونی کار یه بخش، چطوری روی یه بخش دیگه اثر میذاره، و بعد خودت وارد یکی از این بخش ها بشی، ممکنه یه حرکت هایی بزنی که کارو برای بخش های دیگه سخت کنه.

مطلب پیشنهادی: فیلمنامه چیست و اجزای یک فیلمنامه

مثلا فیلمنامه نویس، باید با بخش بصری آشنا باشه، از بودجه خبر داشته باشه و بدونه که توانایی های بچه های بخش بصری در چه حده. وگرنه یه فیلمنامه ای مینویسه که چالش های وحشتناکی براشون ایجاد میکنه که ممکنه اصلا نتونن حلش کنن. یا بین خود بچه هایی که توی بخش بصری کار میکنن، از لحاظ فایلهای نرم افزاری و سبک کار و اینا، باید هماهنگی باشه و این فقط وقتی امکان پذیره که با کار همدیگه آشنا باشن. اینه که، نه لازم نیست همه رو تا ته یاد بگیری. ولی حداقل بدون که کی توی هر بخشی داره چه کاری میکنه. این اطلاعات، نه تنها بهت کمک میکنه که توی انتخاب بخش فعالیت خودت آگاه باشی، بلکه باعث میشه همکاریت با تیم، قوی تر بشه؛ سر ناهماهنگی ها، وقت کمتری تلف میشه و کلا رابطه اعضای تیم با هم بهتر میشه. بالاخره ما آدمیم دیگه، ربات که نیستیم. باید به فکر این باشیم که موجبات اذیت و آزار همکارانمون فراهم نشه.

شناخت مسیر در انیمیشن سازی

بعد از اینکه شاخه های مختلف کارو شناختی، و تعیین کردی که میخوای توی کدومش کار کنی، وقتشه که حالا اون شاخه رو کامل بشناسی و بری تا ته. اینجا بسیار موقعیت مناسبیه که رصد کنی برای پیدا کردن تیم. حالا یا میخوای خودت تیم تشکیل بده، یا اینکه ملحق شو به تیم بقیه؛ و لازمه در این زمینه باز عرض کنم که، ملت شریف ما کلا رئیس به دنیا میان و میخوان رئیس هم از دنیا برن. آقا این حقیقتو قبول کن: هرکسی به درد رهبری تیم نمیخوره! اگه آدم جذاب و چرب زبونی نیستی، اگه نمیتونی اعضای مختلف با اخلاقیات مختلفو کنار هم نگه داری، اگه نمیتونی از اطلاعات اطرافت برای تصمیم گیری های قاطع و درست استفاده کنی، بکش کنار بذار یکی دیگه رئیس بشه. به خدا هیچ ارزشی ازت کم نمیشه اگه در صدر تیم نباشی. باور کن! ولی خب اگر اون ویژگی هارو داری، برو یه ذره مطالب مربوط به مدیریت رو مطالعه کن (اصلا زیاد نیست؛ خیلی هم جذابه تازه. اگه میبینی جذاب نیست برات، به درد مدیریت نمیخوری!) و اگرم نمیخوای، ملحق شو به یه تیم دیگه. در حین یادگیری مطالب مربوط به شاخه ای که میخوای ادامه بدی توی انیمیشن، قطعا یا کلاس میری (که بهتره بری) یا اینکه میری یه جا توی یه شرکتی چیزی کار میکنی که در کنارش یاد بگیری. خلاصه اینکه هرکاری بخوای بکنی در این زمینه، بالاخره با آدمها در تماسی. آدمهایی که توی این رشته هستن. حتی اگه فیلم آموزشی هم بگیری نگاه کنی، باز باید با آدمها در تماس باشی؛ چون فیلم نمیتونه سوالاتو جواب بده! باید بری توی یه انجمنی یا سایتی یا گروهی، که از تک تک این ارتباطات باید استفاده کنی برای پیدا کردن افراد خوب. پیدا کردن اون تنور هایی که تا داغن، میتونی بچسبونی. و خدا رو چه دیدی، حتی ممکنه اونا خودشون پیدات کنن. ولی حالا که تا اینجا اومدیم، بذار یه ذره درباره خود آموزش دیدن هم حرف بزنیم.

مطلب پیشنهادی: چطور پروژه انیمیشن بگیرم؟

خیلیا رو میبینم که خودشونو تیکه پاره میکنن برای آموزش های یه سری افراد، و وقتی میری اون آموزشهارو میبینی، به صلاحیت عقل اون طرف شک میکنی! بابا جان، یه ذره استانداردهاتونو ببرید بالا؛ به خصوص در زمینه آموزش. تا اسم یه شخص یا یه پک یا یه سایتی اومد، و چهار بار ازش تعریف و تمجید شد، سریع خام نشید برید سراغش. به خصوص اگه پولی باشه. این قضیه توی آموزشهای خارجی خیلی کمتره، برای همین من توصیه میکنم بری سراغ سایتهایی مثل یوتیوب و اینا. یا اگه میخوای هزینه کنی، برو سایت هایی که آموزشهای پولی خارجی رو میذارن (کار درستی نیست البته، ولی با این قیمت دلار، چاره ای نداریم). این مسئله درباره کلاس های حضوری هم صادقه. هرجایی نرو ثبت نام کن! قبل از وقت گذاشتن برای هر منبع آموزشی ای، از کسایی که استانداردهای بالا دارن، سوال کن دربارش. و اصلا هم کار سختی نیست پیدا کردن همچین آدمهایی. یه ذره که پای حرفاشون بشینی و کارای خودشونو ببینی و از فلسفه های فکریشون مطلع بشی، میفهمی که آره این یه چیزایی حالیشه. ولی باز به شرط اینکه با افراد نسبتا زیادی رو به رو بشی! برای کسی که تو عمرش فقط سوپ شلغم خورده، معلومه که سوپ شلغم میشه بهترین غذا. چه میدونه مثلا پیتزا چی چی هست (حالا کسایی که سوپ شلغم دوست دارن میان فحش و فحش کاری. من خودمم سوپ شلغم دوست دارم ولی در مقابل پیتزا؟؟ پیییتزاااا؟؟؟)

خلاصه اینکه، منابع آموزشی رو با دقت انتخاب کن. زمان، چیزیه که نباید به راحتی از دستش بدی چون وقتی رفت، دیگه رفته. مگه چند سال ذهنت آمادگی یادگیری داره؟ یه موقع به خودت میای میبینی دیگه اطلاعات جدید، خیلی به سختی میره تو مخت. پس وقتتو با دری وری حروم نکن.

تاثیر ضمیر ناخودآگاه در شروع انیمیشن

و مورد آخر در شروع انیمیشن، که نمیشه خیلی بهش گفت مورد آخر، و حتی نمیشه هم بهش گفت مورد اول؛ چون یه پروسه ی مستمره و زوری هم انجام نمیشه. و اون چیزی نیست جز: تغذیه ی ضمیر ناخودآگاه.

همونطور که بالاتر اشاره کردم، دنیای تو فقط تا جاییه که خودت درک کردی. پس هرچی بیشتر درک کنی، دنیات بزرگتر میشه، فرصت ها برای خلاقیتت زیادتر میشه و دستت برای ایده پردازی باز تر میشه. همین که تو زنده هستی، با آدمهای مختلف در ارتباطی و داری به جهان اطرافت مینگری، یعنی داری ناخودآگاهتو تغذیه میکنی. ولی اگه قرار باشه فقط از یه منبع یا جهت تغذیه بشه، راه به جایی نمیبری. باید تا میتونی، خودتو با پدیده های مختلف آشنا کنی؛ حتی اونایی که ازشون خوشت نمیاد. قرار نیست ازشون خوشت بیاد، اصلا متنفر باش… اصلا حتی اگه اطلاعات ازشون کسب کردی و تنفرت بیشتر شد، بذار بشه! اتفاقا خوبه که به روشهای مختلف، احساسات مختلفو تجربه کنی و کلا چشمت به حقایق دنیا بازتر بشه.

مطلب پیشنهادی: فریم چیست و چه فریم ریتی برای انیمیشن مناسب است؟

برو توی شبکه های مجازی، مسائل مختلفو ببین (منظورم قرتی بازی های ملت و خزعبلات سیاسی نیستا! کاملا میدونی منظورم چیه). با افراد جدید طرح رفاقت بریز و بذار شخصیتشونو برات برملا کنن. به داستان هاشون گوش بده. وقتی میری یه جا، به همه چی با دقت نگاه کن. همین الان اگه یه غریبه بیاد توی اتاقت و تو هم به وضوح ببینیش، بعد بیاد با دستش جلوی چشماتو بگیره، عمرا اگه بتونی بگی رنگ لباسش چی بود. چون اون فرق برات اهمیت نداشته و طبیعتا رنگ لباسشم برات مهم نبوده. ولی اینطوری نگاه نکن که اون فرد، برات مهم هست یا نه. اون فرد، جزئی از دنیای اطرافته و دنیای اطرافت باید برات مهم باشه تا بتونی ناخودآگاهتو تغذیه کنی. این باعث میشه به همه چی با دقت بیشتری نگاه کنی و جزئیاتی ببینی که خیلیا نمیتونن ببینن. اونوقت تازه میفهمی کسایی که ایده های خارق العاده برای انیمیشن هاشون داشتن، از کجا اوردنش. اینا میرن توی ناخودآگاه، باهم ترکیب میشن، بعد از اون سمت به صورت یه ایده جدید میان بیرون. پس هرچی اطلاعاتت بیشتر باشه، احتمال خلق ایده های جذاب تر، خیلی بیشتر میشه.

جمع بندی برای شروع انیمیشن

پس فرزندانم، اینایی که گفتم، یه چشم انداز خیلی خیلی کلی از مسیری بود که قراره توش قدم بذارید(شروع انیمیشن سازی). حالا هرکدوم باز خیلی جزئی میشن، و توضیحات زیادی دارن. ولی همینقدر بسه که ببینی اصلا مال این کار هستی یا نه. اگر نبودی، با خودت تعارف نکن. یه کاری نکن که چند وقت دیگه، به تصمیماتی که امروز گرفتی لعنت بفرستی! هیچکس نباید با خودش تعارف داشته باشه. اطلاعات کافی از منابع درست حسابی جمع کن، بعدش تصمیم بگیر. ولی وقتی گرفتی، دیگه محکم تا انتهاش برو.

دوره پیشنهادی: دوره طراحی تا انیمیت موهو(شروع انیمیشن سازی از صفر)

---